خرید برای خودنمایی
یک عادت کشنده که داره همه گیر میشه!
الهی انطقنی بالهدی 🙏
چند وقت پیش مشاوره و آموزش نیروی انسانی یک مجموعه نمایندگی محصولات اپل رو به عهده داشتیم. وقتی پای صحبت مدیران می نشستیم و برامون تعریف می کردن که گاهی با کسانی مواجه می شیم که برای خرید گوشی های اپل وام می گیرن یا وقتی میان و گوشی می خرن دیگه کرایه برگشت به خونه رو ندارن من اولش واقعاً تعجب کردم.
بعد رفتم سراغ گوگل عزیز و به یه مقاله خیلی جالب برخوردم، مقاله ای که می گفت این رفتار داره به یک پدیده وحشتناک در اجتماع تبدیل میشه، در کنار مصرف گرایی الان یه هیولا داره متولد میشه به اسم مصرف متظاهرانه !
خب حالا به زبون ساده اگر بخوایم این واژه قلمبه سلمبه رو معنی کنیم، همون تیتر پست میشه. یعنی می خریم تا خودنمایی کنیم. قبلاًها اسمش چشم و هم چشمی بود ولی در اون مرحله ما اگر معادل چیزی که فرد مقابل داشت رو داشتیم دیگه حل بود!
در خرید برای خودنمایی، دیگه داستان اینجا ختم نمیشه! اولاً باید چیزی بالاتر از اون داشته باشیم. ثانیاً دیگه یک نفر رو معیار قرار نمی دیم،اجتماع میشه معیارمون… حالا کجاش کشنده اس؟
کشنده بودن زمانیه که یه مرد مجبوره به جای یک شیفت، دو شیفت کار کنه چون همسر گرامی در این دام افتادن و فلان کیف برند رو میخوان که البته چرم طبیعی هست و …
یا شوهر گرامی با خودش قرار کرده که هر گوشی پرچمداری که اومد باید ایشون نوبر کنه. بعد گوشت و نون و برنج نداره تو خونه ولی آخرین مدل اپل دستشه!
میدونم که باورش سخته ولی نیاز نیست به مغزمون خیلی فشار بیاریم. یه کم دقیق تر به اطرافمون نگاه کنیم، قطعاً می بینیم از این نمونه ها!
به نظرتون اون خانواده ای که توش یه همچین کسی رشد کنه یا حضور داشته باشه، جو آرومی داره؟ آرامشی که باعث احترام بشه، احترامی که باعث عشق بشه و عشقی که باعث دوام زندگی بشه!؟؟ همینقدر راحت همه چی خراب میشه!!
خب حالا چیکار کنیم که دچار این دام نشیم؟
راستش من کارشناس نیستم که بخوام راهکار بدم، تجربه خودمو میگم.
چیزی که به نظر من یکی از چیزایی که باعث میشه آدم بره به سمت این دام مهلک، کمبود اعتماد به نفسه. مثلاً طرف می بینه همه دوستاش از لحاظ علمی پیشرفت کردن و ایشون همت یا استعداد لازم رو نداشته، حالا برای اینکه چیزی برای ارائه در بین دوستان داشته باشه، پا رو میزاره روی گلوی پدر محترم که فلان گوشی خاص رو میخواااام!
در این مواقع من به دوستان میگم اگر دچار همچین موقعیتی هستید، اولاً دیگران رو درگیر نکنید. اگر عرضه دارید خودتون تهیه کنید که خب هیچی. اگر نه لطفاً روی خانوادتون فشار نیارید.
دوم اینکه خواهشاً بگردید استعداد و علاقتونو پیدا کنید و توش دوزار مهارت کسب کنید. وقتی تو این جاده بیافتید و حالشو ببرید دیگه اینجور بچه بازیا مشغولتون نمی کنه. وقتی ببینید دارید پیشرفت می کنید، دیگه اینکه چی دستتونه یا چی پوشیدید، مهم نیست!
مطمئن هم باشید کسی که مهارت داشته باشه به تدریج صاحب اون چیزایی که یه زمانی ممکن بود آرزوش باشه میشه، صبر لازم داره، پشتکار لازم داره و از همه مهمتر، همت!
